Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

Επιστολή θεσμικών, εκπαιδευτικών, ερευνητικών φορέων Κοινωνιολογίας και Κοιν. Επιστημών, στην Υπουργό Παιδείας


Προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως

Κοινοποίηση: 
Υφυπουργό καθ. κ. Βασίλη Διγαλάκη
Υφυπουργό κ. Σοφία Ζαχαράκη
Γενικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης κ. Αποστόλη Δημητρόπουλο
Γενική Γραμματέα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης:  κ. Αναστασία Γκίκα

Αξιότιμη κ. Υπουργέ,

Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, μεταξύ άλλων προβλέπει και την αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας με τα Λατινικά ως εξεταζόμενο μάθημα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Επί της συγκεκριμένης αυτής εξέλιξης, το ΔΣ της Ελληνικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας,  καθώς και όσοι εκπρόσωποι Πανεπιστημιακών και Ερευνητικών Ιδρυμάτων υπογράφουν το παρόν κείμενο διατυπώνουν  τους ακόλουθους προβληματισμούς και σκέψεις:

1.    Αντιλαμβανόμαστε ότι τα Λατινικά είναι χρήσιμα σε ορισμένα επιστημονικά αντικείμενα και διαθέτουν μακρά παράδοση στην ανώτατη εκπαίδευση, στα οποία σπουδάζουν  οι φοιτητές και φοιτήτριες. Εκτιμούμε όμως ότι σε σειρά  επιστημονικών αντικειμένων, που θεραπεύουν οι φορείς όσων υπογράφουν το παρόν δεν ισχύει το ίδιο. Αντιθέτως, η κοινωνιολογική γνώση είναι εξαιρετικά απαραίτητη για τις σπουδές στα αντικείμενα αυτά, όπως άλλωστε μαρτυρούν και τα προγράμματα σπουδών των αντίστοιχων πανεπιστημιακών τμημάτων. Τέτοια είναι λ.χ. όλα τα τμήματα κοινωνικών επιστημών όπως Κοινωνιολογίας, Πολιτικής Επιστήμης, Δημόσιας Διοίκησης, Νομικής, Ψυχολογίας, Διεθνών Σχέσεων, Ιστορίας,  Δημοσιογραφίας, Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Ανθρωπολογίας, Κοινωνικής Γεωγραφίας Κοινωνικής Πολιτικής, Κοινωνικής Διοίκησης, Εκπαιδευτικής Πολιτικής, αλλά και τα Παιδαγωγικά Τμήματα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής, όπως και άλλα τμήματα που εντάσσονται στον ευρύτερο χώρο των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών.
Πιο συγκεκριμένα, από τα 315 Πανεπιστημιακά Τμήματα στο επιστημονικό πεδίο των Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών τα λατινικά διδάσκονται στα 132.  Η κοινωνιολογία διδάσκεται στα υπόλοιπα 183 – δηλαδή στα περισσότερα του εν λόγω πεδίου – και μάλιστα στα 73 ως υποχρεωτικό μάθημα.  Προφανώς, στην προτεινόμενη ρύθμιση μπορεί, ίσως, να ευνοούνται οι μαθητές που θα σπουδάσουν σε Τμήματα κλασσικών σπουδών,  αλλά θα υπάρξουν δυσμενείς επιπτώσεις για του μαθητές που θα εισάγονται σε Τμήματα όπως αυτά που μνημονεύθηκαν πιο πάνω
Συνεπώς, εκτιμάμε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση του σχεδίου νόμου είναι λανθασμένη αφού και αδικεί  τους μαθητές που θα σπουδάσουν σε αυτά τα πανεπιστημιακά τμήματα, ενώ ταυτόχρονα θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην  έρευνα, τη διδασκαλία και την κοινωνική συνεισφορά  αυτών των τομέων της επιστημονικής γνώσης. Απ’ αυτή την άποψη, θα μπορούσε κάποιος να εντοπίσει στοιχεία ανισομερούς αντιμετώπισης των επιστημονικών κλάδων στην χώρα εκ μέρους της Πολιτείας και του αρμόδιου υπουργείου. 

2.    Επιπροσθέτως,  υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνιολογία συμβάλλει στο να κατανοήσουν επιστημονικά οι μαθητές τον ραγδαία μεταβαλλόμενο σύγχρονο κόσμο στον οποίο θα γίνουν πολίτες, τις σύγχρονες τάσεις μεταβολής και τα προβλήματά του. Η διδασκαλία της κοινωνιολογίας παρέχει τα κατάλληλα εργαλεία να σκεφτούν για αυτόν και να τον ερευνήσουν, μια γνώση που μπορούν να αξιοποιήσουν σε πολλά επαγγελματικά πεδία.
Η άνιση μεταχείριση των κοινωνικών επιστημών, στο στάδιο προετοιμασίας των εισαχθησομένων στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά τμήματα, όπως προβλέπει το δημοσιοποιημένο σχέδιο νόμου, πρόκειται να λάβει χώρα σε μια περίοδο κατά την οποία αναδύονται ασυνήθιστα ως προς το μέγεθος και την έκτασή τους κοινωνικά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει οι κοινωνίες να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν. Τέτοια προβλήματα είναι λ.χ. όλα εκείνα που προκάλεσαν η πρόσφατη οικονομική κρίση, η εξελισσόμενη υγειονομική κρίση, οι ανακατατάξεις στις διεθνείς σχέσεις και ειδικότερα οι αναταράξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η διαφαινόμενη άνοδος του οικονομικού και πολιτικού ρόλου της Ασίας, η ραγδαία τεχνολογική μεταβολή κ.ά. Ως εκ τούτου, η αποδυνάμωση της επιστημονικής μελέτης των κοινωνικών προβλημάτων που προκαλούν οι μνημονευθείσες και άλλες μεταβολές, αφήνουν απροστάτευτες τις κοινωνίες και τις ηγεσίες τους στην προσπάθεια αντιμετώπισής τους.  

3.    Μια εύλογη και ορθολογική λύση στο πρόβλημα είναι η διατήρηση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος στα 183 προαναφερθέντα Τμήματα, με τα Λατινικά να καθίστανται «ειδικό μάθημα» για τα Τμήματα εκείνα (κυρίως των Φιλοσοφικών Σχολών) που η γνώση τους είναι προδήλως απαραίτητη.

Τούτων δοθέντων, με την ευθύνη που προκύπτει αποκλειστικά από την ακαδημαϊκή μας ιδιότητα στο πεδίο της διδασκαλίας και έρευνας αιτούμεθα την ακύρωση της συγκεκριμένης διάταξης του νομοσχεδίου.  Αυτό θα δώσει χρόνο ώστε να βρεθεί η ακαδημαϊκά και λειτουργικά καλύτερη διευθέτηση του ζητήματος.  Μια διευθέτηση που θα διασφαλίζει και θα προοικονομεί την ακαδημαϊκή προοπτική και χρησιμότητα τόσο της Κοινωνιολογίας όσο και των Λατινικών στα αντίστοιχα επιστημονικά πεδία που θεραπεύονται στο ελληνικό πανεπιστήμιο.


Υπογραφές

 - Νίκος Δεμερτζής, Διευθυντής και Πρόεδρος ΔΣ, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών

- Γρηγόρης Ζαρωτιάδης,  Κοσμήτορας Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
- Αλεξάνδρα Κορωναίου, Κοσμήτορας, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
- Κουζέλης Γεράσιμος, Αντιπρόεδρος Τμήματος Κοινωνιολογίας, τ. Πρόεδρος του ΙΕΠ.
- Ιωάννης Κουζής, Κοσμήτορας Σχολής Πολιτικών Επιστημών, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
- Δημήτρης Μυλωνάκης,  Κοσμήτορας Σχολής Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Κρήτης
- Νίκος Ναγόπουλος, Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
- Γιώργος Πλειός, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας (ΕΚΕ)
- Ελένη Ρεθυμιωτάκη, Πρόεδρος Προσωρινής Συνέλευσης Τμήματος Κοινωνιολογίας ΕΚΠΑ
- Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Κοσμήτορας Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
- Μιχάλης Ψημίτης, Πρόεδρος Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου




Πηγή:


Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Κοινωνιολογία vs Λατινικά: η επαναφορά ενός ψεύτικου διλήμματος και μια πρόταση.

Κοινωνιολογία vs Λατινικά: 
η επαναφορά ενός ψεύτικου διλήμματος και μια πρόταση,

άρθρο του κ. Κώστα Θεριανού, 
Σ.Ε.Ε. Κοινωνικών Επιστημών (ΠΕ78) Αττικής,  ΠΕ78-ΠΕ02, 
4ο Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕΚΕΣ) Αττικής,
στον ιστότοπο alfavita.gr


«Το νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση, σε περίοδο πανδημίας και περιοριστικών μέτρων μετακίνησης, καταλύει κάθε υπόνοια πρόθεσης διαλόγου από το υπουργείο παιδείας. Σε μια περίοδο που οι εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων στήριξαν μαζικά το δημόσιο σχολείο και τους μαθητές τους μέσω της ασύγχρονης και σύγχρονης τηλε- εκπαίδευσης, το υπουργείο σκέφτηκε ότι θα ενδυναμώσει τους δεσμούς του με την εκπαιδευτική κοινότητα φέρνοντας ένα νομοσχέδιο που έχει συγκεντρώσει εναντίον του τα πυρά των δύο εκπαιδευτικών ομοσπονδιών και όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί!!!

Ανάμεσα στις υπό διαβούλευση ρυθμίσεις είναι και η επαναφορά των Λατινικών στη θέση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος για όλες τις σχολές της κατεύθυνσης «Ανθρωπιστικές Σπουδές». Ουσιαστικά το υπουργείο «ανακαλύπτει» ένα ιστορικά ξεπερασμένο ψεύτικο δίλλημα που έχει λυθεί εδώ και 7 χρόνια. Ας δούμε τα πράγματα με μια σειρά:
1. Το νέο λύκειο που θεσπίστηκε από τον Κ. Αρβανιτόπουλο περιείχε τα μαθήματα της Πολιτικής Παιδείας στην Α΄ και Β΄ Λυκείου, μια Ομάδα Προσανατολισμού στην Β΄ Λυκείου με Αρχαία και Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών και 4 κατευθύνσεις στη Γ΄ Λυκείου όπου τα Λατινικά εξετάζονταν μαζί με τα Αρχαία Ελληνικά, τη Γλώσσα και την Ιστορία για τις Νομικές και Φιλοσοφικές σχολές. Το μάθημα Στοιχεία Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών προβλεπόταν να εξετάζεται μαζί με τα Μαθηματικά, τη Γλώσσα και την Πολιτική Οικονομία για τους υποψηφίους των σχολών Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Μάλιστα με την  Y.A. Αριθμ. 8565/Δ2 στο Φ.Ε.Κ. 157 τεύχος Β' /22-1-2015 περιγράφεται και το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος «Στοιχεία Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών» την οποία την υπογράφει ο τότε υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος. Πρόσφατα, το ΙΕΠ προχώρησε στην επανεξέταση του συγκεκριμένου ΑΠ.

2. Το σύστημα αυτό με την κυβερνητική αλλαγή του 2015 δεν εφαρμόστηκε για δύο λόγους α) τα βιβλία δεν ήταν έτοιμα β) υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα «αδικίας» των υποψηφίων: ένας υποψήφιος της τρίτης κατεύθυνσης που θα συγκέντρωνε ένα υψηλό αριθμό μορίων αλλά δεν θα κατάφερνε να εισαχθεί στη Νομική σχολή δεν θα μπορούσε να δηλώσει τις σχολές Κοινωνικών Επιστημών που ήταν σε άλλη κατεύθυνση.
Το πρώτο πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί με την προκήρυξη διαγωνισμού για τη συγγραφή νέων βιβλίων. Το δεύτερο μπορεί να επιλυθεί μόνο με ένα μάθημα γέφυρα που θα διεύρυνε τις επιλογές των υποψηφίων. Αυτό όμως θα σήμαινε ότι οι μαθητές θα έπρεπε να δίνουν σε 5 και όχι σε 4 μαθήματα.
Ποια θα μπορούσε λοιπόν να είναι η λύση που
α) να διευρύνει τις επιλογές των μαθητών
β) να θέτει ως εξεταζόμενο μάθημα εκείνο που η γνώση σε αυτό μπορεί να αποτελέσει προαπαιτούμενο για τις σχολές της κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών Σπουδών;
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η ίδια η ονομασία Ανθρωπιστικές Σπουδές δεν ανταποκρίνεται στις σχολές στις οποίες μπορούν να εισαχθούν οι υποψήφιοι. Η πλειονότητα των σχολών που περιέχει το μηχανογραφικό δελτίο είναι σχολές κοινωνικών και πολιτικών επιστημών.
Επίσης, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η διαμάχη Κοινωνιολογία vs. Λατινικά, καθώς αναφερόμαστε σε δύο χρήσιμες για τους μαθητές περιοχές της γνώσης.  

Η πρόταση
Με βάση λοιπόν το κείμενο του νομοσχεδίου πρέπει:
Α. Η κατεύθυνση να ονομαστεί «Ανθρωπιστικών Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών».
Β. Οι υποψήφιοι να εξετάζονται με δική τους επιλογή είτε στο μάθημα της Κοινωνιολογίας είτε στο μάθημα των Λατινικών ανάλογα με τις σχολές που επιθυμούν να δηλώσουν. Εδώ μπορεί να ακολουθηθούν τρία σενάρια:
Β1. Να έχουν τα μαθήματα διαφορετικό συντελεστή σε διαφορετικές σχολές.
Β2. Να μην εξεταστούν οι μαθητές σε «κόντρα μάθημα», αλλά πανελλαδικά σε πέμπτο μάθημα.
Β3. Να δοθεί η δυνατότητα σε υποψηφίους της Κατεύθυνσης Οικονομίας / Πληροφορικής αν δώσουν και το μάθημα της Κοινωνιολογίας να μπορούν να δηλώσουν σχολές κοινωνικών και πολιτικών επιστημών.

Για το Γυμνάσιο
1. Στο Γυμνάσιο (Γ΄ Γυμνασίου) υπάρχει το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο της σύγχρονης αγωγής και υπάρχει σε όλα τα σχολικά προγράμματα υποχρεωτικής εκπαίδευσης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μάθημα αυτό είναι ανάγκη να εκσυγχρονιστεί με τη συγγραφή νέου εγχειριδίου και να εμπλουτισθεί.
2. Στο πλαίσιο των θεματικών δράσεων για τον εκσυγχρονισμό του γυμνασίου προτείνουμε τη Θεματική Ενότητα / Μάθημα «Κοινωνική Ζωή» στην Α΄ και Β΄ Γυμνασίου, στην οποία οι μαθητές/ -τριες μπορούν να εμπλακούν ενεργά σε βιωματικές και ερευνητικές δράσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνική υγιεινή, την ατομική ευθύνη, τη σχέση με τους άλλους, τον σεβασμό των συνανθρώπων, την κυκλοφοριακή αγωγή κτλ.

Για το Λύκειο
Στο Λύκειο υπάρχουν ήδη τα μαθήματα της Πολιτικής Παιδείας και των Βασικών Αρχών των Κοινωνικών Επιστημών. Πρόκειται για μαθήματα και δράσεις μαθητείας στη δημοκρατία, τα οποία εισήχθησαν στο πρόγραμμα του Λυκείου το 2014 και για τα οποία είχε διαμορφωθεί και Τράπεζα Θεμάτων με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Τα βιβλία και των δύο μαθημάτων συγγράφηκαν, επίσης, με διαγωνισμό στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα μαθήματα αυτά έχουν αποσπάσει θετικότατα σχόλια από το σύνολο της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας.
Είναι ανάγκη να παραμείνουν στο Γενικό Λύκειο μαζί με το μάθημα Σύγχρονος Κόσμος της Β΄ Λυκείου που, επίσης, έχει αποσπάσει πολλά θετικά σχόλια από τους διδάσκοντες και διαπνέεται από τη σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη της διερευνητικής/ βιωματικής μάθησης.
Προφανώς και στα μαθήματα αυτά πρέπει να υπάρχει ανανέωση των αναλυτικών προγραμμάτων και των εγχειριδίων, ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες».

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές από το Ίδρυμα Λάτση.

Το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση 
προκηρύσσει τη χορήγηση 20 υποτροφιών 
σε τελειόφοιτους-ες φοιτητές-τριες ή απόφοιτους-ες Πανεπιστημίων 
της Ελλάδας και του εξωτερικού, 
για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, στην ΕΕ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, 
σε όλα τα επιστημονικά πεδία.

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΩΣ 22/05/2020!

Αναλυτικές πληροφορίες και αιτήσεις στον σύνδεσμο:

Σκέψεις για το νομοσχέδιο “Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις”

Σκέψεις για το νομοσχέδιο “Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις”
άρθρο του κ. Αντώνη Μπόγρη, Καθηγητή Πανεπιστημίου Δυτ. Αττικής
στον ιστότοπο esos.gr


"Τις τελευταίες ημέρες, και ενώ όλοι προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τις οδηγίες των ειδικών για την αποφυγή εξάπλωσης του COVID-19 και συνάμα κάνουμε ό,τι μπορούμε από τα σπίτια μας για να εκπαιδεύσουμε τους φοιτητές μας, να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να συμμετέχουν στην κακοσχεδιασμένη και χωρίς υποδομές εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα σχολεία, η Υπουργός  Παιδείας βρήκε την «κατάλληλη στιγμή» για να θέσει σε διαβούλευση ένα σχέδιο νόμου που (απο)ρυθμίζει οριζόντια  και με ανατρεπτικό τρόπο όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ουδείς από τους καθ’ ύλην αρμόδιους φορείς (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, κ.α.) δεν είχε ενημερωθεί για αυτό το νομοσχέδιο και ήδη η δυσαρέσκεια εκδηλώνεται ακόμα και από την ΔΑΚΕ δασκάλων.
Αντί λοιπόν να οργανώσει την προσεκτική επαναφορά των παιδιών μας στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και να εργαστεί ώστε να υπάρξει από τώρα η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς για τα παιδιά μας που βιώνουν μία απολύτως αφύσική κατάσταση, αυτή του υποχρεωτικού εγκλεισμού, η Υπουργός βρήκε την ευκαιρία να νομοθετήσει, γνωρίζοντας ότι ουδείς μπορεί να διαδηλώσει ή να συζητήσει στους χώρους εκπαίδευσης το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Αν και αυτό αποτελεί μία ακραία προκλητική στάση απέναντι στη δημοκρατικές λειτουργίες της κοινωνίας μας, έχει σημασία να το αφήσουμε προς το παρόν στην άκρη και να επικεντρωθούμε στην ουσία των άρθρων του νομοσχεδίου.
Μετά την πρώτη ανάγνωση ένας υποψιασμένος αναγνώστης συμπεραίνει ότι το σχέδιο νόμου χαρακτηρίζεται από ιδεολογική συνοχή και παρωχημένες αντιλήψεις για τους σκοπούς της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες ---όλα αυτά, δε, επενδεδυμένα με τον μανδύα του «καινοτόμου» και του «σύγχρονου» . Το νομοσχέδιο σαφέστατα στοχεύει σε λιγότερη δημοκρατία και περισσότερο αυταρχισμό, στην εργαλειακή/φροντιστηριακή «κατανάλωση» γνώσης και όχι στην ουσιαστική πρόσληψή της για το κοινό καλό, στην ενίσχυση των ανισοτήτων, στην αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και την ενίσχυση των ιδιωτικών δομών. Ας δούμε πώς αντανακλώνται οι παραπάνω στόχοι με συγκεκριμένα παραδείγματα, χωρίς να κάνουμε αναλυτική αναφορά σε όλες τις ρυθμίσεις.
Λιγότερη δημοκρατία – περισσότερος αυταρχισμός
Το γεγονός ότι επαναφέρεται η αναγραφή της διαγωγής στο απολυτήριο των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου και οι αυστηρές ποινές μετατρέπει την κ. Κεραμέως σε μία καρικατούρα γυμνασιάρχη, ενός νέου Χρήστου Τσαγανέα, που θα τύχει αντίστοιχης ειρωνικής αντιμετώπισης στα κοινωνικά δίκτυα από όλους τους σημερινούς νέους, που είναι μιας άλλης εποχής από αυτή που εμπνέει την κ. Κεραμέως. Ποιος ο λόγος της επαναφοράς παρωχημένων και αντιεκπαιδευτικών μεθόδων νουθεσίας και συμμόρφωσης; Θα δώσει λύση η ρύθμιση αυτή στα υπαρκτά φαινόμενα της σχολικής βίας; Ας ρωτήσει η κ. Κεραμέως ειδικούς κοινωνιολόγους και ψυχολόγους, μάλλον θα τη διαψεύσουν.
Ένα άλλο δείγμα αυταρχισμού και συρρίκνωσης της δημοκρατίας, αυτή τη φορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι ο αποκλεισμός ολόκληρων ομάδων εργαζομένων (διοικητικοί υπάλληλοι, ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ) από το εκλεκτορικό σώμα των πρυτανικών εκλογών. Είναι δυνατόν σε έναν οργανισμό που είναι αυτοδιοικούμενος και εκπροσωπείται νομικά από τον Πρύτανη και τους Αντιπρυτάνεις, οι μισοί και πλέον εργαζόμενοι να μην έχουν λόγο στην εκλογή των εκπροσώπων τους; Προφανώς η ψήφος ενός μέλους ΔΕΠ πρέπει να έχει άλλη βαρύτητα, αλλά ιστορικά στην Ευρώπη, όλα τα μέλη της κοινότητας έχουν συμμετοχή στη διοίκηση και στις εκλογές.
Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η «έμμεση» υποχρεωτικότητα και οι σοβαροί κίνδυνοι χειραγώγησης της διαδικασίας της ψηφιακής ψηφοφορίας. Ως επιστήμονας της Πληροφορικής είμαι πάντα θετικά διακείμενος στις ψηφιακές λύσεις, αρκεί να διασφαλίζουν τη μυστικότητα της ψήφου, και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν η ψηφιακή κάλπη είναι μέσα στο παραβάν που εποπτεύει η εφορευτική επιτροπή.
Οποιαδήποτε άλλη λύση με ψηφοφορία από το γραφείο ή το σπίτι είναι εξόχως προβληματική και δε διασφαλίζει τη μυστικότητα.
Εργαλειακή/φροντιστηριακή «κατανάλωση» γνώσης
Το νομοσχέδιο δείχνει ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεν ενδιαφέρεται να παρέχει ουσιαστική γνώση στα παιδιά μας. Τρανά παραδείγματα είναι η προσανατολισμένη στις εξετάσεις δευτεροβάθμια εκπαίδευση και η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Κοινώς λιγότερη έμφαση στη γνώση και στη σωστή πρόσληψή της, περισσότερη έμφαση στην εξέταση και στη φροντιστηριακή «copy-paste» λογική μάθησης. Από τώρα «βλέπω» τους γονείς σε παράκρουση και τους αναπτερωμένους φροντιστές από δίπλα να πιέζουν τα παιδιά σε αποστήθιση θεμάτων από την αναθεματισμένη τράπεζα. Πόσο αυτό συμβάλει στην ουσιαστική απόκτηση της γνώσης;
Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται η επαναφορά των λατινικών στη Γ΄ λυκείου για τους μαθητές που επιλέγουν τις ανθρωπιστικές σπουδές. Πώς είναι δυνατόν σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, στον οποίο οι νέοι ειδικά στη χώρα μας βιώνουν τα τελευταία χρόνια δεκαετή οικονομική κρίση με σημαντικές κοινωνικές αναταράξεις, εισροή κατατρεγμένων προσφύγων, έξαρση πανδημίας, δυναμική εισχώρηση των κοινωνικών δικτύων και της τεχνολογίας σε κάθε δραστηριότητα του σύγχρονου ανθρώπου, να προέχει η εκμάθηση μίας νεκρής γλώσσας από την κοινωνιολογία που μπορεί να θέσει τα ερωτήματα και να συμβάλει στις απαντήσεις για το τι είναι κοινωνία σήμερα και πώς μπορεί να είναι συνεκτική και συμπεριληπτική παρόλες τις προκλήσεις;
Ενίσχυση των ανισοτήτων
Στο νομοσχέδιο αντανακλάται με εμφατικό τρόπο η στρεβλή αντίληψη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ για την αριστεία. Η πιο σημαντική ρύθμιση που αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τα σχολεία μας είναι η πρόθεση για δημιουργία πολλαπλών προτύπων σχολείων σε όλη την επικράτεια. Πολλοί αναγνώστες ίσως να συμφωνούν με αυτό το μέτρο, διότι στη χώρα μας η αριστεία στρεβλώς νοηματοδοτείται με τη δημιουργία επίλεκτων μονάδων. Θα τους πρότεινα να σκεφτούν με τη βοήθεια του παρακάτω παραδείγματος για το αν η εξάπλωση των πρότυπων σχολείων σε όλη την επικράτεια αναβαθμίζει την εκπαίδευση συνολικά. Ας φανταστούμε ότι σε μία μικρή επαρχιακή πόλη συστήνεται ένα πρότυπο Γυμνάσιο/Λύκειο. Τότε όλοι οι γονείς θα παρακινήσουν τα παιδιά τους να δώσουν εξετάσεις για να εισαχθούν στο σχολείο αυτό. Το αποτέλεσμα θα είναι να αποψιλωθούν όλα τα άλλα σχολεία από καλούς μαθητές, μιας και οι επαρχιακές πόλεις είναι κατά τεκμήριο μικρές σε πληθυσμό.
Πόσο βοηθά την τοπική κοινωνία και την εκπαίδευση να έχει ένα «καλό» σχολείο και τις υπόλοιπες σχολικές μονάδες στιγματισμένες και υποβαθμισμένες; Έχουν αναρωτηθεί οι γονείς αυτής πόλης πως θα αισθάνονται τα παιδιά τους αν δεν καταφέρουν να φοιτήσουν στο «καλό» σχολείο της περιοχής; Είναι τελικά η δημιουργία πρότυπων σχολείων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας πράξης αναβάθμισης ή πράξη διαχωρισμού των μαθητών και των σχολείων, ώστε οι μη «άριστοι» να ριχτούν στον καιάδα και μέσω της αξιολόγησης; Βοηθά αυτό ακόμα και τους καλούς μαθητές ή τους αναγκάζει σε έναν ακραίο ανταγωνισμό που πολλές φορές δεν είναι ψυχολογικά διαχειρίσιμος;
Αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης
Η αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης μπορεί να εντοπιστεί σε πολλές διατάξεις του νομοσχεδίου. Ενδεικτικά αναφέρω τη νέα δομή της Γ’ λυκείου, στην οποία τα επτάωρα μαθήματα στις ομάδες προσανατολισμού μετατρέπονται σε πεντάωρα. Ενώ η επτάωρη διδασκαλία των μαθημάτων στις ομάδες προσανατολισμού, που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε φέτος, έδειχνε να αποδίδει ως προς τη σε βάθος κάλυψη της ύλης από τους καθηγητές του σχολείου και τη σταδιακή της διεύρυνση, ώστε να καλυφθούν πιο πολλά αντικείμενα σε βασικές ενότητες και να εξορθολογιστεί η δυσκολία των θεμάτων στις πανελλήνιες εξετάσεις, η κ. Κεραμέως, χωρίς καν να μπει στον κόπο να αξιολογήσει τη δομή αυτή, την καταργεί, ώστε να αποδυναμώσει το δημόσιο σχολείο έναντι του ιδιωτικού σχολείου και του φροντιστηρίου.  Είναι αλήθεια ότι πολλοί ενοχλήθηκαν που οι καθηγητές στα σχολεία μπορούσαν να καλύπτουν καλύτερα και πληρέστερα την ύλη.
Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα με την απαίτηση ο ελάχιστος αριθμός να είναι άνω των 20 στα δημοτικά σχολεία. Και εδώ ένα παράδειγμα καταδεικνύει την πολιτική παράνοια. Ας υποθέσουμε ότι σε ένα δημοτικό σχολείο στην Δ’ τάξη του δημοτικού φοιτούν 32 μαθητές. Έως τώρα χωρίζονταν σε τμήματα των 16 μαθητών.  Αν τελικά ψηφιστεί η εν  λόγω διάταξη, τα 26 από τα 32 παιδιά θα σχηματίσουν ένα τμήμα και τα άλλα 6 παιδιά θα πρέπει να σταλούν σε άλλο σχολείο. Αφενός 26 παιδιά θα στοιβαχτούν σε μία αίθουσα σε συνθήκες COVID-19 και τα άλλα 6 θα αναγκαστούν να χάσουν τους φίλους τους. Ας μας εξηγήσει η κ. Κεραμέως πόσο ωφελεί εκπαιδευτικά τις ευαίσθητες ψυχές των παιδιών μας μία τέτοια ανατροπή στη ζωή τους. Να μην ξεχάσουμε ότι σήμερα πολλά παιδιά απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα λόγω μαθησιακών δυσκολιών και υπάρχει διαρκώς αυξανόμενη η ανάγκη της παράλληλης στήριξης.
Μάλλον η κ. Κεραμέως στοιβάζει πολλά παιδιά στα τμήματα γιατί θέλει να επιτύχει ανοσία της αγέλης από τη νηπιακή ηλικία.
Μια άλλη ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενη διάταξη που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου σε ό,τι αφορά την αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης είναι η αλλαγή του νομικού πλαισίου για τα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών στα ΑΕΙ. Το γεγονός ότι νομοθετείται οι πολίτες εντός ΕΕ να μπορούν να παρακολουθούν προγράμματα σπουδών με δίδακτρα στην Ελλάδα είναι πιθανό να αποτελέσει θρυαλλίδα δικαστικών εξελίξεων, ώστε να διευρυνθεί η δυνατότητα αυτή και σε Έλληνες πολίτες, παρακάμπτοντας το άρθρο 16 διά της πλαγίας οδού.
Υπάρχουν πολλές άλλες διατάξεις που έχουν αναστατώσει την εκπαιδευτική κοινότητα και δεν υπάρχει η δυνατότητα σε ένα άρθρο να καλυφθούν όπως οι αλλαγές στα ΕΠΑΛ που επίσης έχουν στόχο τη συρρίκνωση προς όφελος των ιδιωτικών ΙΕΚ.
Ως επίμετρο θα ήθελα να σταθώ σε ένα επίκαιρο άρθρο με τίτλο: «Universities must help shape the post-COVID-19 world» με συγγραφείς διακεκριμένους ακαδημαϊκούς και μεταξύ άλλων τον Sjur Bergan που κατέχει την εξέχουσα θέση του επικεφαλής της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης στο Συμβούλιο της Ευρώπης1.
Στο άρθρο αυτό οι συγγραφείς βάλουν ευθέως εναντίον του νεοφιλελεύθερου μοντέλου του επιχειρηματικού πανεπιστημίου που παράγει αποφοίτους καριερίστες με γνώσεις και δεξιότητες που είναι μόνο χρήσιμες για την επαγγελματική τους ανέλιξη και αναφέρουν επί λέξει ότι η μετά τον COVID-19 εποχή απαιτεί την ανάδειξη δημοκρατικών και συμπεριληπτικών πανεπιστημίων που παράγουν γνώση για το κοινό καλό των κοινωνιών και όχι για το κέρδος και παρέχουν ποιοτικές σπουδές σε όλους ανεξαρτήτως τους φοιτητές με βάση τα ταλέντα τους.
Η πανδημία ανέδειξε την αξία των δημόσιων συστημάτων υγείας και παιδείας και φαίνεται ότι αλλάζει τον τρόπο σκέψης για το πώς πρέπει να χτιστεί το αύριο ακόμα και στους ιθύνοντες νόες της Ευρώπης. Ας ελπίσουμε η κ. Κεραμέως να ακούσει τις φωνές αυτές και να μη συνεχίσει να οραματίζεται το σχολείο της δεκαετίας του ‘50 υποδυόμενη τον Χρήστο Τσαγανέα".


Πηγή:
https://www.esos.gr/arthra/67268/skepseis-gia-nomoshedio-anavathmisi-toy-sholeioy-kai-alles-diataxeis?fbclid=IwAR0y1mAY__noNQegPuOC_xI_749lHVAk4qpTbKqXxxCau32XlNeGGOasa9E

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Δέχεται πόλεμο η Κοινωνιολογία;


"Δέχεται πόλεμο η κοινωνιολογία;",
άρθρο του k Χρήστου Σουρουλή, Καθηγητή Φιλόλογου Πειραματικού ΓΕΛ Ρεθύμνου, αιρετού μέλους Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ρεθύμνου, πρώην Γραμματέα .Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ρεθύμνου στον ιστότοπο alfavita.gr

"Συνήθως, όταν ένα ερώτημα μπαίνει στην αρχή ενός κειμένου ή στον τίτλο του, η απάντηση δίνεται στο τέλος. Ωστόσο θα παραβώ τα ειωθότα και θα δώσω την απάντηση από την αρχή: Ναι, η Κοινωνιολογία δέχεται πόλεμο (από την Κυβέρνηση). Επειδή «κάνει τα παιδιά αριστερά»; Εντάξει, αυτό ας το αφήσουμε για το τέλος.
Διαχρονικά οι ‘’μεταρρυθμίσεις’’ στην Εκπαίδευση περιλαμβάνουν δύο πράγματα: α) Αλλαγές στο σύστημα εξέτασης των μαθητών β) Μεταβολές στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Όταν δεν έχουμε συνολικά μείωση ωρών, οι μεταβολές σημαίνουν απώλεια ωρών για κάποιες ειδικότητες και πρόσθεση ωρών για κάποιες άλλες. Συνήθως οι διαφορές είναι μικρές, χωρίς να σημαίνει ότι και αυτές δεν έχουν τις επιπτώσεις τους.
Στην περίπτωση όμως των Κοινωνιολόγων δεν έχουμε ένα μικρό "χάσε εσύ να κερδίσει κάτι ο άλλος", αλλά πρόκειται για "αιματοχυσία". Ας δούμε γιατί:

1.    ΠΕ71 και ΠΕ78.
Ήδη από το 2009 τα επαγγελματικά δικαιώματα των Κοινωνιολόγων (ΠΕ78) δέχτηκαν πλήγμα όταν εξισώθηκαν ως κλάδος με τους ΠΕ71 (απόφοιτοι Τμήματος Εκπαιδευτικής Πολιτικής του ΠΑ.ΜΑΚ.). Ενόψει μόνιμων (;) διορισμών, οι ΠΕ71, (που κατεξοχήν εργάζονται σε Ειδικά Σχολεία) μπορούν να μεταφέρουν την προϋπηρεσία τους, δυνατότητα που, αν τελικά ισχύσει, θα αφήσει εκτός εργασίας αρκετούς Κοινωνιολόγους. Προσοχή: Δεν παίρνω το μέρος κάποιων εκπαιδευτικών έναντι άλλων. Το πρόβλημα είναι πως το περιεχόμενο σπουδών των ΠΕ78 δεν είναι αυτό που διδάσκουν οι Κοινωνιολόγοι, με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει και για άλλους κλάδους (π.χ. να μπορεί ένας απόφοιτος Βιβλιοθηκονομίας να εργαστεί ως Φιλόλογος). Πολιτικές επιλογές αυτού του είδους αυξάνουν την εργασιακή αβεβαιότητα και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργαζόμενους.
2.    Αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας από τα Λατινικά στις Πανελλήνιες.
Ξέρω πως μπορεί να στεναχωρήσω πολλούς φίλους μου φιλολόγους, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Η αλήθεια, βέβαια, του καθενός – δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Εδώ το χτύπημα για την Κοινωνιολογία είναι διπλό: Αφενός κόβει ώρες από τους Κοινωνιολόγους (και τις δίνει σε φιλόλογους). Πάλι μπορεί κανείς να πει ότι «Εντάξει, έτσι πάνε αυτά τα πράγματα». Υπάρχει όμως ένα ζήτημα: Δεν έχουμε στο ελληνικό σχολείο πολλούς Κοινωνιολόγους! 
Αλλά υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, σε συμβολικό επίπεδο: Καλώς ή κακώς (και μάλλον κακώς), οι Πανελλαδικές είναι η κορωνίδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Το ποια μαθήματα δίνονται, πέρα από τις ώρες, τα φροντιστήρια κλπ., δίνουν και μια ‘’τάση’’ στο πού κινείται η Παιδεία μας. Ως φιλόλογος δεν θα αμφισβητήσω καθόλου την αξία των Λατινικών. Όμως, ας μην το αρνηθούμε, από τη μια έχουμε μια νεκρή γλώσσα, από την άλλη μια επιστήμη που μελετά το ανώτερο δημιούργημα του ανθρώπινου πολιτισμού: την κοινωνία.
3.    Τελικά η Κοινωνιολογία κάνει τα παιδιά αριστερά;
Η φράση εκστομίστηκε πριν κάνα-δυο χρόνια από τον σημερινό υπουργό Ανάπτυξης κ. Άδωνι-Σπυρίδωνα Γεωργιάδη. Το περιεχόμενο της, απλοϊκό και απλουστευτικό, δεν αντέχει σε μεγάλη κριτική. Άλλωστε οι (υπερ)απλουστεύσεις είναι χαρακτηριστικό – όχι το κύριο, αλλά υπαρκτό –της δεξιάς και ακροδεξιάς ρητορείας. Φυσικά δεν μπορείς να διδάξεις σοβαρά Κοινωνιολογία, αν δεν κάνεις αναφορά και στον μαρξισμό, υπάρχουν όμως κι άλλες κοινωνιολογικές θεωρίες – ο μαρξισμός δεν είναι η μόνη. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο βασικό σε όλες τις θεωρίες και στην ίδια την επιστήμη της Κοινωνιολογίας: Ότι η κοινωνία είναι δυναμική, εξελίσσεται, και είναι ανθρώπινο δημιούργημα και μόνο (δεν ρυθμίζεται π.χ. από τον Θεό). Και αυτή είναι ίσως μια αλήθεια που ενοχλεί. Και είναι και ένα παιδαγωγικό στοιχείο που η εξουσία δεν λατρεύει – η αναζήτηση των αιτιών πίσω από τις συνέπειες, το μη πίστευε αλλά ερεύνα.
Η Κοινωνιολογία αυτό το κάνει.
Και αυτό δεν είναι πολύ αρεστό.
Και για αυτό η Κοινωνιολογία δέχεται πόλεμο.
Και για αυτό πρέπει να σταθούμε στο πλευρό της".


Πηγή:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/319994_dehetai-polemo-i-koinoniologia

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Έναρξη δημόσιας διαβούλευσης πολυνομοσχεδίου Υπουργείου Παιδείας.

Τίθεται από σήμερα σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις».
Η διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη, 6 Μαΐου  2020 και ώρα 08:00.


"Άρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου
(...) 
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».

4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».

5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής: 
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά".

Το σχέδιο νόμου και η δημόσια διαβούλευση επ' αυτού:





Ανακοίνωση πολυνομοσχεδίου εκπαίδευσης: τα Λατινικά αντικαθιστούν την Κοινωνιολογία!

"Το νέο νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης   , παρουσιάστηκε σήμερα μέσω τηλεδιάσκεψης από τηνυπουργό  Νίκη Κεραμέως, καθώς και από τους υφυπουργούς,  Σοφία Ζαχαράκη και Βασίλη Διγαλάκη, στους συντάκτες εκπαιδευτικού ρεπορτάζ.
Εντός της ημέρας, το νομοσχέδιο αναμένεται να αναρτηθεί προς δημόσια διαβούλευση,  ενώ έχει ήδη παρουσιαστεί από την Υπουργό, κα Νίκη Κεραμέως, στο Υπουργικό Συμβούλιο.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ:

Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, όπως θα συμπληρωθούν με υπουργικές αποφάσεις και λοιπές δράσεις, κινούνται σε 3 βασικούς άξονες: (α) την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών στο σχολείο, (β) στοχευμένες παρεμβάσεις για την ενίσχυση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου στο σχολείο και (γ) οργανωτικές και βελτιωτικές ρυθμίσεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Συνοπτικά:
Α.    Αλλαγές στο πρόγραμμα του σχολείου
(...)
6.    Πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: Μεταξύ άλλων, μειώνονται οι Ομάδες Προσανατολισμού της Γ’ Λυκείου από 4 σε 3 και επαναφέρονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο μαθήματα ανά σχολή, τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση από την επόμενη σχολική χρονιά. Οι ρυθμίσεις αυτές αποσκοπούν στην ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση του προγράμματος της Γ’ Λυκείου αναφορικά με την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Επίσης, από το μεθεπόμενο σχολικό έτος (2021-2022) οι υποψήφιοι της ομάδας προσανατολισμού ανθρωπιστικών σπουδών θα εξετάζονται στο μάθημα των Λατινικών αντί της Κοινωνιολογίας.
Συμπληρωματικά προς τις ανωτέρω νομοθετικές ρυθμίσεις, έχει δρομολογηθεί από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής η διαμόρφωση νέων προγραμμάτων σπουδών και η σύνταξη νέων βιβλίων για όλες τις βαθμίδες του σχολείου. Έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στις πολλαπλές πηγές και στη συγκριτική ανάλυση, καθώς και σε καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας".

"Κοινωνιο-φοβία: Η Κοινωνιολογία έφαγε μια δυνατή αγκωνιά".

Κοινωνιο-φοβία: Η Κοινωνιολογία έφαγε μια δυνατή αγκωνιά

άρθρο του κ. Θεοδόση Γκελτή, 
υποψήφιου διδάκτορα κοινωνικής ανθρωπολογίας και ιστορίας, εκπαιδευτικού
στη Lifo (22/04/2020).


"Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, σκέψεις, ενοχές και διστακτικότητα χορεύουν στο μυαλό μου. «Μα, καλά, σε αυτές τις πρωτοφανείς στιγμές για την ανθρωπότητα, εσύ θα γράψεις για την κοινωνιολογία;». Πράγματι, οι προκλήσεις και οι πιέσεις που οι ανθρώπινες κοινωνίες θα δεχτούν το επόμενο διάστημα είναι πολύπλευρες και ισχυρές. Τεκτονικές αλλαγές στα εργασιακά δικαιώματα, στην κοινωνική συνοχή, στη διαχείριση της καθημερινότητας. Ψυχικοί τριγμοί, απότομες (άρα βίαιες) μετατοπίσεις σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης (συν)ύπαρξης. 

Ίσως, όμως, ο λόγος που πρέπει να υπερασπιστώ την κοινωνιολογία είναι ακριβώς όλα αυτά. Η κοινωνιολογία είναι ένα μέσο (αυτο)άμυνας, για να παραφράσω τον Πιέρ Μπουρντιέ. Άμυνας απέναντι στις κοσμογονικές αλλαγές που έρχονται. Η κοινωνιολογία είναι σαν ένα ζευγάρι γυαλιά που το φοράς για να δεις διαφορετικά. Για να βαφτίσεις την εμπειρία, για να κάνεις το οικείο, ανοίκειο, να το δεις με έκπληξη σα να είναι η πρώτη φορά που το αντικρίζεις. 

Οι σπουδές μου με ταξίδεψαν σε πολλούς γνωστικούς κλάδους: φιλοσοφία, παιδαγωγική και ψυχολογία (το τέως Φ.Π.Ψ.), νεότερη και σύγχρονη ιστορία, κοινωνική εργασία και τώρα κοινωνική ανθρωπολογία. Ένιωσα την ώσμωση, τις συνεργασίες, τις διασταυρώσεις που κάνουν –και πρέπει να κάνουν– οι επιστήμες του ανθρώπου. 


Και μετά γύρισα στην εκπαίδευση. Ενώ η διαθεματικότητα και η συνεργασία των επιστημών είναι φιλόδοξη διακήρυξη, στην πράξη η ελληνική εκπαίδευση δεν αντέχει την αλλαγή, την ανανέωση, τη συνομιλία και τη συνεργασία. Μόλις πήγε η κοινωνιολογία να κάτσει στο πλάι των κλασικών και ανθρωπιστικών επιστημών (λογοτεχνία, φιλοσοφία, αρχαία γραμματεία) έφαγε μια δυνατή αγκωνιά.   
Τα είδα τα παιδιά μου φέτος και τα θαύμασα. Τα έζησα στις τάξεις. Να παρακολουθούν με ενδιαφέρον την επιχειρηματολογία του Μπουρντιέ για τη συνάρθρωση του μορφωτικού κεφαλαίου της οικογένειας και της σχολικής επίδοσης. Μετά από τόσα χρόνια κοινοτοπιών «για ανιαρά βιβλία, ανεπαρκείς υποδομές και δασκαλοκεντρική μάθηση» άκουσαν την άποψη ότι η σχολική επίδοση εγγράφεται στις κοινωνικές, μορφωτικές και οικονομικές διαιρέσεις της κοινωνίας. 



Η βούληση του υπουργείου να αφαιρέσει την κοινωνιολογία από τις πανελλήνιες γεννά πολλά ερωτηματικά – ειδικά στις έκτακτες στιγμές που ζούμε. Υπό το φως μάλιστα της μομφής που απηύθυνε σε βάρος της κοινωνιολογίας ο Άδωνις Γεωργιάδης, η απόφαση που φέρεται να έχει πάρει το υπουργείο μπορεί εύλογα να ερμηνευτεί ως ρεβανσισμός. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Εύκολοι μανιχαϊσμοί: η κοινωνιολογία αριστερή επιστήμη, ενοχλητικό ζιζάνιο που οικειοποιείται το εκλογικό ακροατήριο της Ν.Δ.   

Άραγε, όμως, να ήταν αριστερός ο Σωκράτης με τα κοινωνιοκεντρικά ερωτήματά του; Αριστερός και ο Αριστοτέλης που οραματιζόταν δωρεάν παρεχόμενη εκπαίδευση κοινή για όλους τους Αθηναίους πολίτες; Η καταδίκη του πλουτισμού από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο λέτε να ήταν αγρίως κομμουνιστική; Μήπως να εξορίσουμε και τον Ρίτσο και τον Βάρναλη για να μη νιώθει ο κ. Γεωργιάδης την επαπειλούμενη πολιτική του ταυτότητα να τρέμει; Να αποστειρώσουμε την εκπαίδευση από το «σήμερα»; Να μην πιάσουμε τις καυτές πατάτες του ανθρώπινων μετακινήσεων, των κοινωνικών ανισοτήτων, της πολιτικής αλλοτρίωσης, της κρίσης της δημοκρατίας;   

Τα παιδιά διψούν να συζητήσουν. Και η κοινωνιολογία με τα στέρεα εργαλεία που διαθέτει δεν αφήνει να διολισθήσουν οι συζητήσεις αυτές σε καφενειακού επιπέδου τσιτάτα. Τις ντύνει θεωρητικά. Ευνοεί τον συστηματικό, λογικά συγκροτημένο και τεκμηριωμένο λόγο. Η ίδια μάλιστα κυοφορήθηκε στις κοσμοϊστορικές αλλαγές που έφερε η βιομηχανική και γαλλική επανάσταση στην ανθρώπινη διανόηση. 

Γιατί να φοβίζει αυτό; Η μελλοντική παιδαγωγός θα ευαισθητοποιηθεί και θα νιώσει την ευθύνη για τον κρίσιμο ρόλο της να αντισταθμίσει τις εκπαιδευτικές αδικίες. Να ενισχύσει τα λιγότερο προνομιούχα παιδιά. Ο εκκολαπτόμενος ψυχολόγος της θεωρητικής θα ακούσει για πρώτη φορά τον πατέρα της ψυχανάλυσης και θα καταλάβει καλά ότι ο εαυτός αναδύεται (και) κοινωνικά. Ο μελλοντικός πολιτικός επιστήμονας θα ακούσει για την εκλογική συμπεριφορά και τους παράγοντες που την συγκαθορίζουν. Ο νομικός και ο αξιωματικός της αστυνομίας για την εγκληματικότητα και τον κοινωνικό έλεγχο. Ο θεολόγος για τις λειτουργίες της θρησκείας. Ο δημοσιογράφος για τα ΜΜΕ ως φορέα κοινωνικοποίησης. 

Η συντριπτική πλειονότητα των σχολών του ανθρωπιστικού και κοινωνικού προσανατολισμού (à propos, πόσο μεγάλη ειρωνεία οι κοινωνικές επιστήμες να μην εκπροσωπούνται σε μια κατεύθυνση που φέρει το όνομά τους) απαιτεί γνώσεις κοινωνιολογίας. Οι σύνθετες, πολυπολιτισμικές κοινωνίες απαιτούν γνώσεις κοινωνιολογίας. Η σμίλευση της δημοκρατικής συνείδησης απαιτεί κοινωνικές και πολιτικές γνώσεις. Ο έφηβος που βιώνει τις συγκλονιστικές κοινωνικές, σωματικές, γνωστικές και ηθικές αλλαγές και διαμορφώνει τις –ολοένα πιο ρευστές και μεταβαλλόμενες– ταυτότητές του διψά για κοινωνιολογία. 

Σε πρακτικό επίπεδο, η αφαίρεση της κοινωνιολογίας από τις πανελλήνιες θα είναι η εργασιακή ταφόπλακα για τους χιλιάδες φοιτητές (παραπάνω από 20 σχολές στην Ελλάδα βγάζουν κοινωνικούς επιστήμονες που εντάσσονται στον ενιαίο κλάδο ΠΕ78) κοινωνικών επιστημών. Αναπληρωτές δεν θα τοποθετηθούν ξανά, ωρομίσθιοι σε φροντιστήρια δεν θα ανανεώσουν τις συμβάσεις τους και ακόμα και μόνιμοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση θα τελούν εν κινδύνω. Σε έναν ήδη ρημαγμένο από την ανεργία, την ετερό-/υπό-απασχόληση κλάδο η κυβέρνηση θα ρίξει την χαριστική βολή. Εν μέσω πανδημίας και κοινωνικής ανησυχίας. 

Η κοινωνιολογία και οι κοινωνικές επιστήμες εν γένει καλούνται να διαδραματίσουν έναν ιδιαίτερο ρόλο στο σχολείο του αύριο. Η κυβέρνηση οφείλει να ανακαλέσει την αντιεκπαιδευτική, μικροπολιτική και κοντόφθαλμη απόφασή της άμεσα. 

Και αν ανησυχεί για το ότι η κοινωνιολογία κάνει τα παιδιά μας αριστερά, ας ρίξει μια ματιά στο «καλύτερο βιογραφικό της χώρας» που έχει σπουδάσει κοινωνικές επιστήμες".

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

Συλλογή ηλεκτρονικών υπογραφών: "Να παραμείνει το μάθημα της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο".

"Σε συνθήκες πανδημίας, όπου η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να ισορροπήσει σε πρωτόγνωρα δεδομένα, με τα σχολεία κλειστά, η εκπαιδευτική κοινότητα έχει διαχειριστεί επάξια και ευσυνείδητα τις αντίξοες εκπαιδευτικές διαδικασίες, συμβάλλοντας στη συνέχιση της μάθησης μέσω της τηλεκπαίδευσης.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, κατατίθεται προς ψήφιση πολυνομοσχέδιο, που αλλάζει,ανάμεσα σε πολλά, τη δομή και το περιεχόμενο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια και συγκεκριμένα την αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας στην Γ’ Λυκείου, ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος.

Με αυτήν την αφορμή και σε μια 
περίοδο που είναι ξεκάθαρη η σημασία της Κοινωνιολογικής Σκέψης και Πρακτικής, ερχόμαστε ξανά να θέσουμε την αναγκαιότητα της διδασκαλίας της Κοινωνιολογίας και γενικότερα των Κοινωνικών Επιστημών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και την παραμονή της Κοινωνιολογίας, ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος στην Γ’ Λυκείου.

Είναι εμφανές ότι η αφαίρεση του 
μαθήματος της Κοινωνιολογίας δημιουργεί μεγάλο κενό στην γνώση και την προετοιμασία των μαθητών για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και ιδιαίτερα στις σχολές Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών,καθώς και στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και γενικότερα την εξέλιξη της επιστήμης".

Δείτε/Υπογράψτε εδώ το ψήφισμα:

Παρασκευή 17 Απριλίου 2020

ΣΕΚ Θεσσαλονίκης: «Η παραμονή της Κοινωνιολογίας κρίνεται επιτακτική και αναγκαία».

Ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων (παράρτημα Θεσσαλονίκης)


Ο κλάδος μας όπως και όλοι οι συνάδελφοι, όλων των κλάδων έχουν προσφέρει στην εκπαίδευση και έχουν στελεχώσει το δημόσιο σχολείο, υπηρετώντας το απ' άκρη σε άκρη όλη την Ελλάδα με φιλότιμο, διαρκή προσπάθεια, με αγωνία και προσήλωση στην αναβάθμιση του σχολείου και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.


Α. Τις τελευταίες μέρες, εμφανίζονται δημοσιεύματα – κυβερνητικές «διαρροές» σε σχέση με την επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας, να φέρει μέσα στον Απρίλη, προς ψήφιση πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία. Το σχέδιο νόμου, όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα, αφορά στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, στην επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, καθιέρωση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, θέματα εξεταζόμενων μαθημάτων, προγραμμάτων σπουδών. Δημοσιεύματα αναφέρονται και στη βούληση του Υπουργείου Παιδείας περί κατάργησης της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος. Οι Κοινωνικοί Επιστήμονες θεωρούμε ότι η σημερινή σύγχρονη πραγματικότητα επιβάλλει την αναβάθμιση των μαθημάτων Κοινωνικών Επιστημών και όχι την υποβάθμιση τους. Η σημερινή δύσκολη πραγματικότητα την οποία βιώνουμε αποδεικνύει για μια ακόμα φορά τη σημασία της λειτουργίας των κοινωνικών θεσμών, της συλλογικής συνείδησης, του προβληματισμού και της γνώσης για τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ο ρόλος της κοινωνιολογίας και των Κοινωνικών Επιστημών γενικότερα είναι καθοριστικός. Η νέα γενιά, οι μαθητές και οι μαθήτριες μας ζουν πρωτόγνωρες καταστάσεις, αντιλαμβανόμενοι όμως την αιτία των γεγονότων και σε αυτό θα μας επιτρέψετε να υποστηρίξουμε ότι συμβάλλουν καθοριστικά τα μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών.

Το ΥΠΑΙΘ έχει χρέος να σεβαστεί τους θεσμοθετημένους, εδώ και πολλές δεκαετίες, κανόνες δημοκρατικού-θεσμικού διαλόγου και να μην προχωρήσει στην κατάθεση του νομοσχεδίου για όσο χρονικό διάστημα παραμένουν κλειστά τα σχολεία. Η κατάθεση του νομοσχεδίου σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία δείχνει περιφρόνηση προς τα θεσμοθετημένα όργανα της εκπαιδευτικής λειτουργίας (ΟΛΜΕ), στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους γονείς και τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.

Καλούμε το Υπουργείο να διαψεύσει στην πράξη άμεσα τα περί της επικείμενης κατάθεσης του νομοσχεδίου για την Παιδεία.

Β. Η Κοινωνιολογία ως Πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.

Καταρχάς, με βάση δημοσιεύματα στον τύπο σχετικά με την κατάργηση της Κοινωνιολογίας θεωρούμε ότι η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.
Το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι βασικό για την παρακολούθηση των σπουδών σε όλες τις σχολές Κοινωνικών Επιστημών (Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας) , Πολιτικών Επιστημών, τα Παιδαγωγικά Τμήματα, τις Σχολές Ψυχολογίας, Δημόσιας Διοίκησης που αποτελούν την πλειονότητα των σχολών της Θεωρητικής Κατεύθυνσης.
Επίσης, πολλές πανεπιστημιακές σχολές της χώρας μας αλλά και σε πανεπιστήμια χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φυσικά σε όλο τον κόσμο διδάσκεται η κοινωνιολογία είτε ως υποχρεωτικό μάθημα είτε ως μάθημα επιλογής.

Η νέα κοινωνική πραγματικότητα αποδεικνύει την ανάγκη για εμπλουτισμό των μαθημάτων Κοινωνικών επιστημών και του μαθήματος της κοινωνιολογίας ειδικότερα με νέες θεματικές ενότητες που να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας (παγκοσμιοποίηση, πανδημίες, τηλεκπαίδευση, τηλεργασία, δίκτυα κοινωνικών σχέσεων κτλ.).

Η παραμονή της Κοινωνιολογίας κρίνεται επιτακτική και αναγκαία:

-Διότι ουσιαστικά είναι η βάση για την κατανόηση αλλά και εισαγωγή σε σχολές Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών, Εκπαίδευσης, Κοινωνικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης, Οικονομικών, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Δημοσιογραφίας κ.ά.

-Διότι οι θεματικές ενότητες του μαθήματος της Κοινωνιολογίας (θεωρίες, μορφές κοινωνικής οργάνωσης, κοινωνικοποίηση και κοινωνικοί θεσμοί, εργασία, αλλοτρίωση, διαπολιτισμικότητα, πόλεμοι κ.ά.) δημιουργούν πολίτες με κριτική σκέψη και έντονο κοινωνικό προβληματισμό, ικανούς να προσφέρουν στην κοινωνία του αύριο, αλλά και να διακρίνουν τα κοινωνικά φαινόμενα.

-Διότι οι μαθητές αναπτύσσοντας την κριτική τους σκέψη, δύνανται να αποδώσουν καλύτερα στο γραπτό λόγο, βοηθώντας τους παράλληλα στο μάθημα της Έκθεσης και εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους. Μπορούν να κατανοήσουν καταστάσεις που βιώνουν στον έξω κόσμο, να τις αναλύσουν και να βρουν τα βαθύτερα αίτια αλλά και πιθανές λύσεις.

- Διότι οι μαθητές συνδυάζουν τις γνώσεις που αποκτούν στο μάθημα της Κοινωνιολογίας με άλλα γνωστικά αντικείμενα όπως φιλοσοφία, ιστορία, θρησκευτικά κ.α. κι έτσι μπορούν να έχουν μια σφαιρική αντίληψη για όλα τα φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω τους.

- Διότι οι μαθητές, γνωρίζοντας τις κοινωνικές ομάδες που υπάρχουν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, μπορούν να αντιληφθούν τον τρόπο που αυτές λειτουργούν, τα προβλήματά τους και μπορούν να τις κατανοήσουν.
Χωρίς τη συμβολή και του μαθήματος της Κοινωνιολογίας δεν θα μπορούσαν με ευκολία να το κάνουν.

- Διότι, μέσα στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της ανασφάλειας για ένα αβέβαιο μέλλον, των παθογενειών που προέρχονται από όλα τα ανωτέρω σε όλο το κοινωνικό γίγνεσθαι, οι μαθητές καθίστανται ικανοί να έχουν τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια, να σκέφτονται και να βρίσκουν λύσεις.
Προκαταλήψεις, στερεότυπα, γενικεύσεις μπορούν να αναγνωρισθούν και να καταπολεμηθούν όταν ο μαθητής έχει εφόδιο τη γνώση που αποκτά μέσα από το μάθημα της Κοινωνιολογίας.
Με βάση τα πιο πάνω δημιουργείται η ενσυναίσθηση και καλλιεργείται η κοινωνική συνοχή, η συλλογική συνείδηση και η κοινωνική αλληλεγγύη που είναι απολύτως απαραίτητα συστατικά στοιχεία κάθε κοινωνίας η οποία προσβλέπει προς το μέλλον με αισιοδοξία.

Επίσης, προτείνουμε:

Γ. Γυμνάσιο

1. Στο Γυμνάσιο (Γ΄ Γυμνασίου) υπάρχει το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο της σύγχρονης αγωγής και υπάρχει σε όλα τα σχολικά προγράμματα υποχρεωτικής εκπαίδευσης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε στη διάθεση σας για κάθε συνεργασία με το ΙΕΠ προκειμένου να συμβάλλουμε στον εκσυγχρονισμό του μαθήματος και την ακόμη μεγαλύτερη πλαισίωση του με δημιουργικές και ερευνητικές δράσεις.

2. Στο πλαίσιο των θεματικών δράσεων για τον εκσυγχρονισμό του γυμνασίου προτείνουμε τη Θεματική Ενότητα / Μάθημα «Κοινωνική Ζωή» στην Α΄ και Β΄ Γυμνασίου, στην οποία οι μαθητές/ -τριες μπορούν να εμπλακούν ενεργά σε βιωματικές και ερευνητικές δράσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνική υγιεινή, την ατομική ευθύνη, τη σχέση με τους άλλους, τον σεβασμό των συνανθρώπων, την κυκλοφοριακή αγωγή κτλ.

Δ. Γενικό Λύκειο

Στο Γενικό Λύκειο υπάρχουν ήδη τα μαθήματα της Πολιτικής Παιδείας και των Βασικών Αρχών των Κοινωνικών Επιστημών. Πρόκειται για μαθήματα και δράσεις μαθητείας στη δημοκρατία, τα οποία εισήχθησαν στο πρόγραμμα του Λυκείου το 2014 και για τα οποία είχε διαμορφωθεί και Τράπεζα Θεμάτων με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Τα βιβλία και των δύο μαθημάτων συγγράφηκαν, επίσης, με διαγωνισμό στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα μαθήματα αυτά έχουν αποσπάσει θετικότατα σχόλια από το σύνολο της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας.
Ζητούμε την παραμονή τους στο Γενικό Λύκειο μαζί με το μάθημα Σύγχρονος Κόσμος της Β΄ Λυκείου που, επίσης, έχει αποσπάσει πολλά θετικά σχόλια από τους διδάσκοντες και διαπνέεται από τη σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη της διερευνητικής/ βιωματικής μάθησης.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κοινωνική γνώση αποτελεί περιεχόμενο πολλών εθνικών ευρωπαϊκών σχολικών προγραμμάτων συμβάλλοντας στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στάσεων και αντιλήψεων για την κοινωνική συνύπαρξη και τη διαμόρφωση υπεύθυνων και ενεργών πολιτών.

Η Unesco χαρακτηρίζει τις κοινωνικές επιστήμες δεξαμενή σκέψης με σκοπό την διευκόλυνση των κοινωνικών μετασχηματισμών που ευνοούν τις αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ενώ την ίδια στιγμή στο άρθρο 29 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζεται το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση θεμελιωμένο στις αρχές της ανάπτυξης του σεβασμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου, την ταυτότητά του, τις πολιτιστικές του αξίες αντικείμενο που εμπίπτει στο πεδίο της κοινωνικής γνώσης.

Με εκτίμηση

      Ο Πρόεδρος                 Η Γενική Γραμματέας
Σταύρος Ν. Πευκίδης               Δάφνη Τρίγγα

Πηγή:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/319256_i-paramoni-tis-koinoniologias-krinetai-epitaktiki-kai-anagkaia?fbclid=IwAR3vBKAbKsEFoghBpnI4leBYgTaIAyi7zpeRmGR_o2SZZ4nIAaf_zudaOxE